Lezen: Joël 3
Handelingen 2:1-11
Vandaag zijn we niet opgesloten in een gebouw, met stenen muren en glazen ramen die de wereld buiten houden, maar vandaag hebben we de ruimte opgezocht. Tussen de ruimte van zee, strand, duinen en het wijde polderlandschap van Noord Holland Noord komen we samen om het feest van de Heilige Geest te vieren. Want voor ons is het feest van Pinksteren het feest van de Geest geworden. En de vraag wat we met die ongrijpbare aanwezigheid van de God van Israël aanmoeten is in onze dagen meer dan actueel. Geloven in een God is immers geen mode meer, laat staan in een God waarvan je niet weet wat die is, die alle verstand te boven gaat, die in een mens gestalte kreeg, maar die mens werd gedood en zou weer opgestaan zijn en afscheid genomen hebben van zijn leerlingen en die God zou nu alleen nog merkbaar zijn in zijn Geest, brrrr. Maar Pinksteren is niet het feest van de spoken, God achtervolgt ons niet maar trekt met ons mee. Dat Pinksterfeest heeft oude wortels in eigenlijk alle culturen in de wereld. Het is het feest van de eerstelingen van de oogst en oogstfeesten kent men overal op de wereld. Nu zijn de meeste oogstfeesten pogingen om goden gunstig te stemmen, zo niet in Israël. Daar waren de eerstelingen wel voor de God bestemd, maar een God die alle verstand te boven gaat, niet alleen schepper van hemel en aarde is, maar ook heer van hemel en aarde is, heeft niets nodig. Nee in het wetboek van Israël, in dit geval in Deuteronomium staat dat je op het feest naar de Tempel in Jeruzalem moet om daar de eerstelingen op te dragen aan God en er een maaltijd mee moet houden voor je familie, de armen uit jouw gemeenschap, de vreemdelingen die bij je wonen en de dienaren van de Tempel. Zo’n maaltijd wordt een feest dat kun je je voorstellen. Uit heel de wereld kwamen daarom mensen die het met die God van Israël wilden wagen naar Jeruzalem op dat Pinksterfeest. En daar waren ook de volgelingen van die Jezus van Nazareth bij elkaar. Zij waren na de kruisiging bij elkaar gekropen, daar hadden ze de verhalen gehoord van het lege graf. In hun bij elkaar zijn was die Jezus van Nazareth weer tastbaar en voelbaar in hun midden geweest. Ze hadden brood gebroken en de beker gedeeld zoals hij hun had opgedragen maar nu moesten ze verder zonder Jezus van Nazareth. Dat is het verhaal dat ons is verteld door Lucas. Maar hoe zou dat gaan, Jezus had zijn geest op hun geblazen en hen opgedragen daarvan te getuigen en de bevrijding van de armen aan heel de wereld te verkondigen. Maar hoe begin je daarmee. ? Hoe begin je met een nieuwe samenleving waarin het delen met elkaar en de zorg voor de zwaksten centraal staan? Het visioen van het Koninkrijk van God waarin de tranen gedroogd zouden zijn, waar geen honger en gebrek meer zouden zijn en waar het volk bestaat uit Koningen en Priesters, dat zou een begin moeten hebben in dat groepje achterblijvers in Jeruzalem, zuchtend onder de bezetting van de Romeinen. Daar zal iemand gewezen hebben op de lezing uit de profeet Joël, de dag des Heren zal zijn als op de dag van de oogst. En die dag kenden ze, die dag werd elk jaar weer gevierd vijftig dagen na het Pesachfeest, dat was het wekenfeest, Pentecoste in het Grieks, Pinksteren bij ons. Dat feest dat in het teken staat van delen van wat je hebt met de armen is natuurlijk bij uitstek geschikt om te vertellen over iemand die het liefhebben van je naaste als van jezelf tot het uiterste heeft volgehouden, tot aan het kruis toe, die die liefde door de dood heeft heengedragen en tastbaar en zichtbaar bij mensen aanwezig wil zijn. En als dan dat Pinksterfeest aanbreekt dan zoemt het rond onder de ongeveer 120 volgelingen van Jezus van Nazareth die daar bijeen zijn, dit is de dag van de oogst, iedereen die nu deelt zoals de Wet en de Profeten hadden beschreven, zoals in de Psalmen was bezongen, heeft en krijgt de Geest van God, ze werden er vol van staat er letterlijk in het Grieks, wij zeggen dan de vlammen slaan ze uit. Iedereen die naar Jeruzalem was gekomen kan het begrijpen, oogstfeesten zijn er in alle culturen en dat je eigenlijk moet zorgen dat iedereen mee kan doen in je samenleving wil het een feestelijke en gelukkige samenleving kunnen worden snapt ook iedereen die het hoort. Duizenden wilden mee doen met die beweging, de beweging van de Weg staat er dan geschreven. Die duizenden zijn inmiddels uitgegroeid tot miljoenen over de hele wereld. Het was de geboorte van de Kerk. Niet als een strakke van bovenaf geleide organisatie met één bovenbaas en een heleboel kleine baasjes maar als een beweging van groepen mensen die elkaar week na week opzoeken, samen het brood breken en de beker rond laten gaan ter nagedachtenis van Jezus van Nazareth, elkaar de verhalen vertellen hoe die God van Israël met je mee wil trekken in je leven, hoe je de ogen geopend kunnen worden voor de mensen op de wereld die honger lijden, die verdrukt worden, slachtoffer zijn van oorlog en geweld en hoe je kunt bijdragen aan de vrede die begonnen is met Jezus van Nazareth. Als je net wilt doen of die kerk inderdaad onder één bovenbaas bestaat met vele kleine baasjes mag dat ook. Je kunt tegenwoordig gemakkelijk de groep kiezen die bij jouw taal en cultuur past. Hier in Julianadorp vind je in de Ontmoetingskerk elke zondag de Protestantse Kerk Nederland, zusterkerk van de Evangelische Kerk in Duitsland. Van belang is dat je je aansluit bij die mensen van de Weg, de mensen die op Weg zijn om met de God van Israël de aarde te maken tot een wereld waar alle mensen thuis zijn, zodat uiteindelijk God zijn woning onder de mensen kan maken. Vandaag mag U met ons op Weg gaan, als een nieuw mens, uitgewaaid en in die geweldige ruimte van een wereldbeweging gezet. Bevrijd van de dwang om nog meer te presteren, om meer winst te maken, om de beste en een nog betere te zijn. Bevrijd van de angst voor al die vreemdelingen die net als ooit in Jeruzalem bij de Apostelen nu onder ons wonen. We mogen die weg gaan als nieuwe mensen die van God het brood gekregen hebben dat voldoende is voor vandaag en de volgende dag weer, en die dat mogen delen met hen die dat het meeste nodig hebben zodat iedereen gelukkig is. God vraagt U en jullie om mee te gaan op die weg.
Amen
Preek voor 24 mei 2010 tweede Pinksterdag Ontmoetingskerk Julianadorp in de duinen bij de Zandloper
13 september 2010 Door basalkmaar
Geef een reactie