Lezen: Jesaja 3:25-4:6
Marcus 5: 22-43
Gemeente,
We horen van oorlogen en geruchten van oorlog. Nog deze week werd een grote groep militairen afgelost uit een van de oorlogen waar we aan deelnemen. Ze krijgen dan halverwege hun post en ons land een paar dagen de tijd om te wennen aan vrede. Hulpverleners en de militaire dominee vangen ze op en praten met ze. Als ze eenmaal weer in hun eigen omgeving zijn dan lopen ze de kans op ernstige psychische problemen. De manier waarop onze soldaten aan oorlogen deelnemen maakt wel dat er weinig sneuvelen. Nog 100 jaar geleden was dat wel anders. Duizenden bij duizenden stierven op de velden van de Eerste Wereldoorlog. Ook in de tijd van Jesaja was het sterftecijfer onder gewone soldaten hoog.
Dat heeft ingrijpende gevolgen voor de samenleving. In de eerste wereldoorlog is het gewoon gaan worden dat vrouwen ook in de industrie werken. De mannen lagen aan het front en de vrouwen waren achtergebleven. Tegenwoordig worden ook vrouwen uitgezonden maar we hebben dan ook een beroepsleger. Er was nog een gevolg van oorlog en daar heeft Jesaja het over. Als alle mannen gestorven zijn met wie moeten de vrouwen dan trouwen? Ongetrouwd blijven is een schande. Maar voor elke zeven vrouwen is er maar één man. Ze dragen zelf de oplossing aan. Ze hoeven alleen de naam van de man te dragen, voor onderdak, voedsel en inkomen zullen ze zelf wel zorgen. Dat deden ze toch al toen het nog oorlog was.
Vrouwen staan op en maken zich gelijk aan mannen. Als dat gebeurt dan pas breekt er echt vrede aan. Dan bloeit de economie en zijn er geen armen meer. Jesaja kan altijd de mooiste visioenen schetsen over de wereld die ons te wachten staat als wij handelen naar wat de God van Israël van ons verwacht. In alle ellende, die ook met het einde van een oorlog niet over is, biedt de God van Israël een schuilhut en die hebben we vaak genoeg nodig.
Heeft dit verhaal iets te maken met de lezing uit het Nieuwe Testament? Wel degelijk.
De meeste mannelijke theologen knippen het verhaal van vandaag in twee stukken, als of er twee verhalen staan. Mannen kunnen namelijk niet zoveel met de menstruatie van vrouwen. Vrouwelijke seksualiteit is al helemaal iets waar mannen niet zoveel mee kunnen. Eeuwenlang hebben ze zelfs gedacht dat de Bijbel vrouwen het hebben van hun eigen seksualiteit verbood. Dat staat wel nergens maar het ontslaat mannen van een heleboel verantwoordelijkheid. De vrouw uit dit eerste deel van het verhaal is daar een mooi voorbeeld van. Als een vrouw menstrueert moet je haar respecteren en met rust laten staat er in de leer die Mozes ooit aan het volk had gegeven.
In het bloed zetelt het leven en als een vrouw bloed verliest dan moet je voorzichtig zijn. Op zich helemaal niet van die onverstandige adviezen maar je gaat nu eenmaal ook niet aan vrouwen vragen of ze misschien wel of niet menstrueren. Daarom was de regel ontstaan om vrouwen helemaal maar niet meer aan te raken. De Islam heeft die regel later overgenomen. Die regel had wel tot gevolg dat de vrouw uit dit verhaal een paria werd, tot de onaanraakbaren ging behoren. Geen arts kon haar genezen, nee die maandstonden horen nu eenmaal bij een vrouw. Alleen herkende ze in Jezus iets dat ze in niemand anders ooit gezien had. Hij zorgde dat mensen er weer bij konden horen.
Dus raakte zij hem aan, als dat taboe eenmaal doorbroken zou zijn moest het immers beter gaan. En het lukte ,Jezus stond midden in de menigte toe dat deze vrouw hem aanraakte, vloeiingen of niet, ze hoorde er bij, genezen en wel. Als wij overigens zo krampachtig blijven doen over vrouwelijke seksualiteit kunnen ze er ook dood aan gaan. En omgaan met vrouwelijke seksualiteit hebben mannen nog steeds niet geleerd.
Daar waar vrouwen willen laten zien hoe mooi ze zijn schrikken mannen er van. Aan de andere kant zijn lust en begeerte ook zaken waar je aan kunt verdienen en voor het opwekken van lust en begeerte kun je vrouwen als voorwerpen gebruiken. Een discussie over bloot in reclame is daarom maar al te zinvol, maken we voorwerpen van onze zusters of mogen we ze als mens blijven bekijken. Maar bloot op zich, bloot op straat of strand, of bloot in de kunst, daar is niets tegen, daarbij gaat het altijd om mensen die net zo mooi zijn als wijzelf, ieder mens is immers even mooi.
Al die angst voor vrouwelijke seksualiteit kan ook dodelijk zijn voor vrouwen. Dat is het verhaal van het dochtertje van Jaïrus, de leider van de synagoge. Dat verhaal over dat dochtertje wordt altijd zo gelezen dat het net leek dat het meisje gestorven was toen Jezus kwam. Hij wekte de dode weer tot leven.
Maar dat verhaal staat dus niet in de Bijbel. Het verhaal gaat over een vader, een meisje van 12 en een vrouw die 12 jaar aan bloedvloeiingen leed. Die vrouw was tot de onaanraakbaren gaan horen en Jezus had haar daarvan genezen. Als vader ben je als de dood dat je dochtertje iets overkomt, iets dat te maken heeft met de begerige mannen uit de boze buitenwereld.
Zeker als ze op het punt staat een jonge vrouw te worden kan de angst ernstig toeslaan. Wat kan een meisje vandaag de dag allemaal wel niet overkomen. Het is het een of het ander, ze wordt verkracht of onaanraakbaar. Voor beide zou je ze willen behoeden, ze moet maar kind blijven. Tegenwoordig weten we dat meisjes onbewust aan die wens tegemoet kunnen gaan komen. Ze gaan dan aan ernstige eetstoornissen leiden die uiteindelijk ook de dood tot gevolg kunnen hebben.
Jezus van Nazareth reikt het meisje de hand en nodigt haar uit op te staan. Ze mag er bij horen, ze mag jonge vrouw worden, ze mag aangeraakt en gerespecteerd worden. De volwassenen om haar heen mogen haar ook leren hoe mensen met elkaar en met haar om horen te gaan, daar mag je dus ook open en eerlijk over praten, een meisje mag zich leren wapenen tegen de onzekerheid die haar aantrekkingskracht met zich meebrengt. Uiteindelijk nodigt Jezus van Nazareth uit de eetstoornis te overwinnen, geef haar te eten is zijn laatste opdracht.
We moeten durven geloven dat het dochtertje van Jaïrus dus niet dood was maar sliep en niet uit de dood hoefde te worden opgewekt maar mocht gaan vloeien net als die vrouw die vloeide en er toch mocht bij horen.
Het is als in het verhaal van Jesaja. De vrouwen pikken het niet om onaanraakbaar te worden, of als lustobject te worden behandeld. Ze leven niet dankzij de mannen in hun leven. Jezus van Nazareth laat zien dat ze evenveel waar zijn als de mannen en dat ze zeer goed in staat zijn voor zichzelf te zorgen. De leider van de synagoge, vroom en trouw als hij was moest leren dat ook zijn dochter op eigen benen mocht staan. Zelf mocht eten en zelf voor haar eten mocht zorgen. Ze was immers 12 jaar en daarmee volwassen.
Als wij als vrouwen en mannen ook zo met elkaar omgaan, accepteren dat we gelijkwaardig zijn, beiden in staat voor zichzelf te zorgen, dan kan ook voor ons de vrede aanbreken. Dan kan elk huis de schuilhut van God worden waar we steun, kracht en bemoediging ontvangen. Dan kan op de duur de aarde zo mooi worden dat God er zelf zal willen wonen. Sta dus op tegen elke vorm van onrecht en ongelijkheid. God heeft ons als vrouwen en mannen geschapen. Profiteer er van.
Amen
Preken 
Geef een reactie